Laatste dagen van deze prachtige reis !!!

Op de laatste dag van ons verbljf hebben we nog een prachtig uitstapje gemaakt. We zijn naar de watervallen geweest. Dit is echt een publiekstrekker omdat je ook van de rotsen tussen de watervallen kan afspringen. Een groot aantal bleven lekker in de villa en de jeugd ging samen met John Ellen Nathan en Emilie op.pad. Als 45 plusser had ik wel zo mijn bedenkingen of ik deze sprongen zou gaan wagen. Vroeger sprongen ik met gemak  van de grote rotsen hoe gekker hoe beter maar de spreekwoordelijke 'wilde' haren zijn er wel een beetje af. Maar goed je moet ook als je ouder wordt je grenzen blijven verkennen. Het werd een trip vol verassingen . Milan onze behoudende telg van de familie leek wel te ontpoppen als een echte Tarzan. De eerste sprong was 5 meter..klinkt niet zo hoog maar als je daar staat denk je toch oeps....Sam ging hups naar beneden en Milan volgde hem direct. Zo en toen de oudjes .....Nathan gaf het goede voorbeeld en toen moest ik. Nou nergens aan denken en je niet laten kisten waren mijn bemoedigende woorden aan mezelf. En plons......ik weet niet of de Balinese meters langer zijn maar het was toch een klap joh. Mijn badpak hing van onderen bijna achter mijn oren terwijl ik een mooie potlood houding had aangenomen. John sprong er direct achter aan en zo lagen we in het frisse water van de waterval. Op naar het volgende dilemma nog ff naar boven kruipen en dan je via een natuurlijke glijbaan in de waterval jezelf naar beneden laten 'sliden' of gewoon uit het water stappen. We gingen toch voor optie 1. Nathan had zijn bril niet op maar kon de witte melkflessen van zijn zus goed gebruiken in het navigeren naar boven. Daar aangekomen ga je dus liggen en slide je loodrecht naar beneden . Met een stevige zwemvest aan , moet dat toch enigzins verantwoord zijn. Sam en Milan hadden de slides inmiddels al 2 x gedaan dus wij konden niet achterblijven. Nou ik kan je zeggen sliden klinkt lekker smooth en makkelijk. Ik vond het pijlsnel gaan en met een flinke vaart kwam je in het water terecht. Was wel echt super gaaf dat wel . Voor ons drieeen was dat genoeg adrelaline maar Sam en Milan gingen nog voor de 10 meter !!! Brrrrr. John en ik stonden met witte neuzen te kijken naar de mooie sprongen van onze kids. Echt super knap !!! Emilie heeft ook nog een mooie sprong gemaakt van een andere rots en dit is ook een vermelding waard want we waren vergeten om.dit vast te leggen. Sorry Emilie ....vlg x maken we wel een prachtige foto !

Terug in de villa hebben we genoten en de vlg dag afscheid genomen van het personeel. Deze week was echt geweldig !!! Vervolgens een prachtige rit gemaakt naar het zuiden op weg naar onze laatste stop Canggu Leo zat voorin het busje naast onze chauffeur en Balinese gids Putu. Pa stelde allerlei educatieve en leerzame vragen aan Putu en de antwoorden werden vakkundig door Leo vertaald en met ons gedeeld. Leo met microfoon zijn kinderen en kleinkinderen iets leren, gelukkiger kun je hem niet krijgen. We hebben uiteraard allemaal goed opgelet en het was ook echt interessant

Canggu is een opkomend toeristisch plaatsje waar alle hipsters zich verzamelen. Nu zijn wij geen hipster familie maar wel anders hip en heel gezellig dus we waren heel benieuwd. Het was echt even omschakelen van de rust van de villa naar het toeristische gebeuren. We zitten in een hotel vlakbij het strand en allerlei gezellige barretjes en eettentjes. In de zee wordt volop gegolf surft en Sam heeft ook nog de woeste golven bedwongen met zijn board. We konden ook heerlijk shoppen, marktjes daar worden vrouwen altijd zo blij van. Zoe en Isa kunnen later de verkoop ingaan want die lieten zich niet omkopen door geldruikende Balinezen. Er werden prachtige souvenirs gescoord voor het thuisfront en uiteraard een prachtig kado voor opa en oma als bedankje voor deze onvergetelijke reis !!!

De laatste dagen kregen we te maken met ziekte pech. John werd plotsklaps heel beroerd, toen Sam en toen ik. John knapte gelukkig weer wat op maar vooral Sam en ik gingen niet goed. Inmiddels liggen Sam en ik in het ziekenhuis. Sam heeft denque / knokkelkoorts virus en ik heb een virale infectie vermoedelijk ook van parasiet en keelontsteking. De dag op de eerste hulp was enerverend. Gelukkig was onze huiszuster Miranda bij ons en die zorgde ervoor dat we snel geholpen werden. We hadden hoge koorts en heel veel pijn in ledematen. We zijn nu goed aan het herstellen en gelukkig heeft Stephan in Nederland alles super goed geregeld zodat we nu samen op 1 kamer kunnen herstellen. Het is nog even spannend of we morgen mee terug kunnen vliegen maar we hopen van wel. Het gaat goed met ons.

We laten bovenstaande niet onze vakantie bederven. We zijn Pa en Ma ontzettend dankbaar dat we deze reis samen hebben mogen beleven. Pa heeft een fantastisch programma en excursies voor ons samengesteld onze top reisleider.  We hebben het heel erg fijn met elkaar gehad geen enkele wanklank dus alleen maar dankbaarheid trots en liefde voor elkaar !! Bali was prachtig en een echte aanrader !!!

Misschien komt er nog een kleine update of leuke anekdote uit ziekenhuis. We vervelen ons te pletter natuurlijk dus wie weet  ha ha 

Liefs Ellen

Villa de Ruiter in Lovina

Op zondag hebben we het prachtige Sidemen verlaten om naar onze droomplek te gaan, de villa in Lovina. Lovina ligt in het noorden van Bali en staat bekend om zijn prachtige stranden en de plek om te relaxen. Pa had thuis een prachtige villa gevonden. Op de plaatjes leek het te mooi voor woorden. Een eigen villa met verschillende slaapkamers, eigen personeel en een zwembad. Dus het ritje van ruim.6 uur werd zonder morren volbracht . Onderweg hebben we een prachtige Boedhistische tempel nog bezocht.

Hierna draaide de chauffeur een landweg in waarvan je denkt waar komen we in hemelsnaam uit. In Marrakech hadden we ook een soort gelijke ervaring en toen werden we verrast met een prachtig riaad.

Uiteindelijk kwamen we uit op een doodlopend weggetje en waanden we ons in een spannende narcos film. Achter de grote witte muren lagen prachtige villa' s verscholen en opeens gingen er twee grote zwarte deuren voor ons open en draaiden we zo de binnenplaats op van een geweldig grote villa. Je hoorde de 'oooh en aahhh's en het was een onbeschrijflijk gevoel. Dat de Ruitertjes dit mee mogen maken je waan je direct als een steenrijke familie uit Saint Tropez. We werden opgewacht door June onze kokkin en haar stafleden.. Ook zo iets onwerkelijks eigen personeel. Hier een mooi binnen kijkje van ons huis.

De afgelopen dagen zijn we echt in de watten gelegd. Een kleine impressie van waar je 'druk'  mee kan zijn in een situatie waar alles voor je gedaan wordt. In de ochtend kunnen we uit de menukaart van het huis onze persoonlijke eetmenu samen stellen , de keuze is reuze van een pannekoek in de ochtend tot een vers gemixt sapje en een Balinese rijsstafel aan toe. We liggen 'druk' te chillen op onze ligbedjes en eergisteren werden we voor het huis opgehaald door onze eigen Balinese 'veerpont' . Een soort catamaran van bamboestokken gecoat met polyester. Om 7 uur uit de veren om dolfijnen te gaan spotten. In iet wat slaperige voor sommige half comatueuze toestand zoefden we over het water heen. Na een half uurtje varen zag onze schipper die overigens zijn twee jarige schattige peuter meenam (zonder zwembandjes,) , de eerste vinnen van de dolfijnen. En ja hoor toen kwamen ze voorbij "hupsen" echt prachtig zie hier een mooie foto ! We hebben er zeker wel 50 gezien echt prachtig !!!

De waterratten onder ons hebben gisteren nog een bezoek gebracht aan Menganjan. Een onbewoonbaar eiland waar je prachtig kan snorkelen. Het water is azuur blauw en in het water waan je je echt in een aquarium. Om 07.00 uur werden we opgepikt. De snorkelaars Nathan Ellen Pa Sam en Isa werden bijgestaan door onze eigen bootman Milan. Milan is niet zo dol op vissen in de grote zee maar de vorige x had hij ook de manta's van het dek kunnen zien dus Milan trok de stoute schoenen aan en ging mee op pad. Het tochtje met de kleine houten boot was best spectaculair te noemen. Als je leuk in de morgen je haar hebt gekapt is dat direct naar de fillistijnen want na 2 sec ben je al door en door nat van het opspattende water en zaten we als verzopen katten in het bootje op weg naar het rif. Daar aangekomen hebben we onze deskundige leiding van mr Dollar een snorkel trip gemaakt. Prachtig koraal en mooie grote vissen gezien !!! Om 10.00 uur gingen we aan de lunch op de boor een lekkere box met mie goreng of een kip sandwich. Zeelucht maakt hongerig en wij eten graag dus dat ging er goed in. Om 13.00 waren we weer terug bij de thuisblijvers. Emilie Benjamin en Hilda hebben nog lekker gebadderd in de hotsprings. Dit zijn heerlijke natuurlijke warnte bronnen (37 graden) waar je lekker kan poedelen . Deze hotsprings liggen op een half uur rijden van Lovina

In de avond kwam ons nichtje Tessa met haar vriend op bezoek. Super gezellig !! Tessa reist met Danny robd in Java en nu in Bali en waren ook in Lovina. In de avond zijn we op stap gegaan naar de lokale karaoke bar aan de einde van onze landweg. We werden aller hartelijkst begroet door de Balinese uitbaatster en mochten we plaats nemen op de speciale plastic krukjes. Dat ging 5 minuten goed toen John door het krukje zakte en bijna te pletter sloeg in de kroeg. Gek genoeg kregen we daarna allemaal een nette harde stoel. Kennelijk waren ze er niet op gerust dat wij de boel heel zouden laten. Wij hadden natuurlijk onze zangtopper Miranda meegenomen en die heeft even de boel weggeblazen met Melissa Etheridge. De Balinezen vonden het geweldig, dus we dachten dan vinden ze een paar iets minder goed klinkende optredens vast niet erg. Danny en Tessa hebben een prachtig romantisch duet gezongen. Sam en Milan een heuse rap nummer. Isa en Ellen leef van Andre Hazes en ja zelfs onze Johnnie heeft samen met Milan bloed zweet en tranen gezongen !! Uiteraard hebben onze Balinese vrienden ook een paar optredens verzorgd, ik kan je vertellen na een uurtje denk je dan het is leuk geweest. We hebben hartelijk afscheid genomen van onze muzikale vrienden en lagen netjes om half 11 moe maar voldaan in ons bedje !! 

Vandaag gaan we naar de watervallen ! 

Groetjes

Ellen 

reisverslag Bali

27juli 2019

Hier ook een stukje van mij. Wij hebben het heel fijn met elkaar. De sfeer is goed wat voor ons ouders/grootouders heel belangrijk is. Het klimaat in Bali is heerlijk vooral als je over de hitte in Nederland hoort. De Balinezen  zijn heel open en toegangkelijk. Ook is het voor Nederlandse begrippen goedkoop. Uit eten met zijn allen doe je voor 60 euro. Fijn voor de penningmeester.  We gaan zondag naar Lovina in het noorden

Leo

Sanur 24 juli 2019.

We zijn nu een aantal dagen in Bali en we hebben het geweldig hier. De vliegreis is ons meegevallen. Miranda en Ma waren zeer goed voorbereid op reis gegaan. Er was stevige druk gelegd op de plaatselijke huisarts voor wat slaap opiaten en deze werden netjes na het opstijgen vanuit Amsterdam ingenomen . De verwachting was dat Miranda John en Ma, voor de duur van de reis vrijwel niet meer aanspreekbaar zouden zijn echter denken wij dat ze placebo's hebben meegekregen want ze waren allemaal zo fris als een hoentje en hebben de reis van 21 uur muv van een paar hazeslaapjes ten volle mogen beleven. Na een overstap in Tapei werden we zaterdagmiddag rond 14.30 uur plaatselijke tijd opgewacht door onze vrolijke chauffeur Alex.

De eerste stop in Bali was een paar overnachtingen in Grand Inna Bali Beach in Sanur, een badplaats op ongeveer een uur rijden van Denpasar. We verblijven hier in prachtige bungalows, met een heerlijke veranda. Sam en Milan hebben hun eigen "crib". Zoe en Isa passen op hun oude tante/moeder en Pa en Ma en John en Miranda hebben ook hun eigen stulpje.

De volgende dag hebben we lekker gerelaxt op het strand. We moeten nog wat wennen  aan de miljoenen in onze handen. Het lijkt wel monopoly spelen met hotels. Alles is goedkoop hier dus je moet ook een beetje opletten met de fooi. Je geeft al gauw 100.000 roepies aan fooi bij het eten , en  Opa Leo wordt al liefkozend lieve Opa Leo genoemd. Dus we moeten ons een beetje aanpassen en vanaf gaat de hand op de Balinese knip dat wil zeggen naar normale maatstaven.

Dinsdag zijn we gaan fietsen op een echte ebike !! Sommige familie leden zijn al geoefende e bike toeristen maar deze ebikes waren halve scooters. Na deskundige uitleg , niet teveel trappen, gas geven met het hendeltje aan het stuur en helmpje op, zoefden we de langs de rijstvelden. De jaren fiets ervaring en de gele scheur brommer van Ma kwamen zeer goed van pas want ook Ma ging als een speer door de heuvelachtige landschap van Bali.  We reden door plaatselijke dorpjes en we werden heel enthousiast begroet door de zeer vriendelijke Balinese bevolking. Ze waren allemaal druk bezig met de voorbereiding van de nationale feestdag van Bali waarbij ze aan grote  bamboestokken versiersels hangen die een staart van een draak illustreren. De gidsen vertelden  ons enthousiast over de gewoontes en gebruiken bijvoorbeeld bij een crematie. Een crematie  kost erg veel geld en daarom wordt er soms 3 jaar gewacht totdat er meer mensen  in het dorp zijn overleden en volgt er een massa crematie met mooi versierde praalwagens. Een van de gidsen liet ook zijn opa nog zien, niet een mooie portretje van toen hij in leven was maar een setje van mooi opgepoetste beenderen en schedel. RIP heeft hier een bijzondere betekenis. We hebben echt een super mooie dag gehad en de ebike tour is van harte aan te bevelen

Woensdag zijn we op pad gegaan om eiland Nussa Penida te gaan bezoeken. Nussa Penida is een van de 17000 eilandjes van Indonesie en ligt op een half uur varen met een snelle boot van Sanur. Dit eiland is in opkomst en staat bekend om zijn prachtige vergezichten en het zwemmen met manta's . Dit is een  lang gekoesterde wens van mij, ik heb al heel wat duiken gemaakt maar nog nooit deze indruk wekkende vissen gezien. Het instappen in de boot was wel even dingetje. Vele Balinezen gingen ook naar het eiland en we de rij was lang en dat moet dan allemaal op die boot. Uiteindelijk pasten wij er nog prima bij en gingen we als een raket naar het eiland. De kids konden bovenop het dek zitten en genoten van de golven en opspattende water. Daar aangekomen stonden onze twee gidsen klaar met de twee huurauto's. Dat had  Pa perfect weer geregeld. We zijn eerst met een bootje de zee op gegaan om te gaan snorkelen. Na ongeveer een half uur varen kwamen we bij bij Manta point, the place to be en ja dan is het afwachten of de beestjes ook komen. Snel de flippers aan en hups het water in. Normaal gesproken ben ik niet zo vlot met het springen in het water (brrr) maar toen er werd gewezen naar een donkere grote vlek, lag ik er gauw in. Echt onbeschrijfelijk mooi en in eerste instantie ook heel eng om deze zo dichtbij te zien. De manta is een reuze rog en heeft een gemiddelde lengte van ongeveer 4,5 meter en kan tot ruim 9 meter bedragen. Hij is totaal niet gevaarlijk voor een mens want deze vis eet plankton . Toch als hij zo op je af komt zwemmen met die enorme bek, haal je wel een paar x diep adem. We hadden ongelofelijk veel geluk want we hebben er wel 10 gezien wat echt uitzonderlijk is. Vervolgens heb we nog een mooie stop gemaakt bij een prachtig rif met koraal. Het was echt een unieke ervaring. Daarna hadden de Ruitertjes uiteraard bere honger want zeelucht maakt hongerig en zijn we naar het plaatselijke restaurant gereden. Dit was een wat primitievere setting en onze kinderen hadden wel wat aandachtspunten voor de chefs en zijn bediening..maar al met al hebben we mooi wat kunnen eten.

Daarna zijn we naar een prachtige uitzicht punt gereden zie deze prachtige foto's. Nog nooit zo mooi en helder blauw water gezien echt schitterend. We hebben echt volop genoten van dit mooie eiland en het was een super leuke dag.

Vandaag gaan we verkassen, op dit moment liggen de oudjes muv van dit oudje nog te slapen en zijn de pubers al richting ontbijt en volgt daarna het gezellige inpak koffer moment waarbij we als moeders ons niet gaan bemoeien met dit belangrijke ritueel, het zal vast wel goed komen. Nou ik hoop dat we alles zo  leuk kunnen uploaden en dat ons verslag jullie een klein indruk geven van de start van onze reis.

Liefs

Ellen

" Sidemen het natuurlijke hart van Bali "

Woensdag ochtend hebben we het toeristische Sanur verlaten. Het koffer ritueel was gesmeerd verlopen dus alles en iedereen het busje in ! Vandaag was het feest in Bali , de Balinezen vieren Gulinang en dat betekent in de ochtend in je traditioneel kostuum naar de tempel om te offeren en in de middag lekker eten bij famiie. Eigenlijk een soort Balinese kerst . Het volgende verblijf is een dorp genaamd Sidemen wat in het midden ligt van Bali. Daar zouden we de rust en kalmte gaan ervaren van de prachtige natuur en vriendelijke locals. Hier keken alle Ruitertjes naar uit echter was er nog wel wat onrust weg te nemen. Zou er wifi zijn , eerlijk is eerlijk deze vraag speelt niet alleen onder de 17 plus maar ook bij de 45 plussers onder ons. Er moest contact gelegd worden met het lieve vriendje thuis of lekker ff snappen of facebooken. Dus aan Alex de driver gevraagd of we ergens een data kaartje konden scoren. Nu was het 1 grote bende op de weg aan scooters, busjes etc en dan zie je net aan de andere kant van de weg die ene telefoonwinkel. Joehoe ....telephone shop....onze driver die er alles aan doet om de Ruitertjes te behagen gooide direct het stuur om. De A2 van Bali werd in 1 klap stil gelegd omdat wij ' even' moesten keren.  Na een paar x steken reden we naar de shop en werden we vakkundig geholpen door de Balinese t mobile mevrouw. Hierna konden we opgelucht de bush bush in. Onderweg kwamen we langs prachtige dorpen en zagen we prachtig geklede vrouwen. We zijn op.een gegeven moment gestopt bij een tempel waar net de vrouwen hun offers hadden gebracht. Wij stonden als een stelletje Chinezen te gluren met de camera's in onze handen. John zei zo mooi wat zouden wij ervan vinden als we uit de kerk.lopen en bij de ingang worden we opgewacht door een groep toeristen. Maar deze mensen zijn zo ontzettend vriendelijk . Ze glimlachten naar ons en 1 vrouw gaf ons wat offer produkten uit haar mandje als gift. De Balinese geloven sterk in het goed wensen voor de ander. Samen goed leven en elkaar geluk wensen. Dit voel je ook als je goed naar de mensen kijkt. Ze helpen elkaar bij het uit parkeren, op de parkeerplaatsen begroeten de drivers elkaar hartelijk en in de shops worden de winkel bedienden met veel respect behandeld. In veel culturen of religies is er niet altijd ruimte voor anders denken. Wij ervaren dat de Balinezen graag inclusief willen zijn,  ze staan heel.open voor vragen of even een moment van contact. Gisteren kwamen de vrouwen van het rijstveld af en men droeg een grote zak rijst op hun hoofd. Toen we langs liepen en ik een vrouw sprak, vroeg ik haar of ik even mocht voelen en ik zag op de verpakking dat er 50 kg op stond. Zo ontstond er een spontaan gesprekje over hoe zij werken. De vrouwen moeten heel hard werken en daarnaast zorgen zij voor het gezin. Je ziet mannen ook hard werken maar veel minder zichtbaar op het land. Ze hebben wel een andere hobby nl gokken met kippen. Voor de dieren liefhebbers onder ons , ja dit wordt niet een diervriendelijk stukje maar ik wijd er toch een paar regels aan. Het is (helaas) zeer gebruikelijk in de dorpen om te wedden met hanen gevechten. De hanen worden in een mandje gestopt langs de weg bij het huis en iedere dag wordt er gewed met de ' huis haan van de dag ' . Wij hebben om het hoekje gekeken en gezien hoe dat in zijn werk ging. Honderd mannen verzamelen zich in een afgesloten gedeelte van een arena en de hanen krijgen een mesje om hun pootje en ze vliegen elkaar aan. De haan die niet omvalt wint. Eigenlijk is het iets om niet aan te zien en aan de andere kant is dit hun cultuur en was het apart om te zien hoe er gewed werd en wat voor sfeer er hing. De vraag was wel of we die avond chicken satay zouden gaan eten.

In Sidemen zijn we ' geresideert'  in een prachtig complex terrace Bali Sidemen. Prachtige bungalows met uitzicht op de jungle. Het is erg rustig in het resort dus we hebben een eigen 'crib' dat is een hip woord voor eigen plek. Donderdag was een relax dag op het resort en hebben we Nathan Emilie en Benjamin weer in de armen kunnen sluiten. 

Vrijdag was de sportieve dag gepland. We zouden gaan raften. Paar familieleden bleven op het resort en John Miranda,Nathan, Emilie, Ellen Sam en Isa gingen op pad. Er paste maar 6 in de auto dus Sam werd door een Balinese schone achterop de scooter vervoerd. Ter plaatste zagen we dat de rivier iets lager was dan waar we werden afgezet . Hoe komen we naar beneden .....lopend of met een zipline. Miranda niet echt de meest sportiefste van ons gezin zei direct dit ga ik doen tot grote verbazing van haar echtgenoot zo zie je maar weer in een goed huwelijk weet je elkaar na 20 jaar nog steeds te verassen. En zo zoefden Sam Isa achter elkaar naar beneden en was het de beurt aan Miranda. Als een hinde sprong ze van het plateau af en zoefde ze naar beneden. Van tevoren hadden Miranda en Ellen wel wat zorgen om de landing. Het eindpunt was nl een bamboe huisje op palen. Zouden we afgeremd worden op een natuurlijke wijze of zouden we te pletter slaan . Miranda eindigde wel heel natuurlijk zo twee meter voor het einde en Ellen vloog in de armen van een sterke Balinees. Al met al waren we heel trots op ons zelf. Bij deze heeft Miranda al de sportiviteits prijs te pakken. Het raften was super mooi en heel erg gezellig. Lekker klooien met de peddels en de grande finale was een kaarsrechte snoekduik van een waterval. Al met al een topdag !

Vandaag zijn we naar Ahmed gegaan een prachtig strand met een azuurblauwe zee. Daar hebben we gesnorkeld en prachtige vissen gezien . In middag hebben we een school bezocht in een lokaal dorp. Deze school wordt mede gefinancierd door een Nederlandse stichting Bundar Bali . Dit is een school waar kinderen in de leeftijd tusse. 8 en 18 jaar les krijgen en vooral toegerust worden op een goede maatschappelijke toekomst. Zo leren ze ook Engels. Bij aankomst werden we hartelijk begroet door mister Barrata de social worker. We hebben onze spulletjes gegeven aan de kids zoals pennen t shirts etc. De meisjes hadden op zaterdag dansles en verzorgden voor ons een prachtig optreden. Daarna werd deze bijzondere middag afgesloten met een potje voetbal. Milan Sam Nathan Benjamin en Isa hebben hun voetbal kwaliteiten kunnen showen en die Balinezen kunnen ook een potje ballen hoor. Opa wilde in eerste instantie op doel maar zag er toch vanaf. Wijsheid komt soms met de (bejaarde) jaren . Het was bijzonder om te zien dat spel de werelden zo dicht bij elkaar brengt en verbindt.

Morgen gaan we naar Lovina voor 5 nachten daar beschikken we over een prive villa wat natuurlijk ieder zijn droom is. Onze eigen utopia !!!

Zonnige groet uit Bali

Ellen